sprawozdawca

sprawozdawca
сущ.
• докладчик
• доносчик
• наушник
• ябедник
* * *
м, мн И sprawozdawcy, РВ sprawozdawców
1) докла́дчик
2) обозрева́тель

sprawozdawca radiowy — радиообозрева́тель

sprawozdawca sportowy — спорти́вный коммента́тор


Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "sprawozdawca" в других словарях:

  • sprawozdawca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. sprawozdawcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto relacjonuje przebieg wydarzeń, obrad, omawia jakieś wypadki, zdarzenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprawozdawca radiowy, telewizyjny, muzyczny, sejmowy, sportowy.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sprawozdawca — m odm. jak ż II, DCMs. sprawozdawcacy; lm M. sprawozdawcacy, DB. sprawozdawcaców «ten, kto składa sprawozdanie z czegoś, zwłaszcza dziennikarz opisujący, omawiający jakieś wypadki, wydarzenia» Sprawozdawca radiowy, telewizyjny. Sprawozdawca… …   Słownik języka polskiego

  • obiektywny — obiektywnyni 1. «odznaczający się obiektywizmem, wolny od uprzedzeń; bezstronny» Obiektywny obserwator, sprawozdawca. Obiektywny sąd. Obiektywna wypowiedź. ∆ Psychologia obiektywna «kierunek psychologii fizjologicznej będący odmianą behawioryzmu …   Słownik języka polskiego

  • poseł — m IV, DB. posła, Ms. pośle; lm M. posłowie, DB. posłów 1. «deputowany, członek parlamentu lub jego niższej izby, przedstawiciel wyborców swego okręgu, przed którymi ponosi odpowiedzialność» Poseł na sejm (rzad. do sejmu). Poseł do parlamentu.… …   Słownik języka polskiego

  • radiowy — «związany z radiem (stacją nadawczą, odbiornikiem radiowym lub radiem instytucją); nadawany przez radio, przekazywany za pomocą fal elektromagnetycznych» Antena radiowa. Słuchawki radiowe. Sygnały radiowe. Audycja radiowa. Program radiowy.… …   Słownik języka polskiego

  • reporter — m IV, DB. a, Ms. reportererze; lm M. reportererzy, DB. ów «dziennikarz zbierający i opracowujący bieżące (zwykle lokalne) wiadomości dla czasopisma, radia, telewizji itp.; sprawozdawca» Reporter prasowy, radiowy, telewizyjny. Reporter sądowy,… …   Słownik języka polskiego

  • rozwlekły — rozwlekłykli 1. «odznaczający się dłużyznami, zbyt obszerny, zbyt szczegółowy» Rozwlekły opis. Rozwlekła opowieść, wypowiedź. Rozwlekły styl. Niektóre sceny filmu zbyt rozwlekłe. 2. «mówiący lub piszący na jakiś temat zbyt wiele, zbyt długo»… …   Słownik języka polskiego

  • teatralny — teatralnyni 1. «dotyczący teatru i spraw z nim związanych, nadający się, przeznaczony dla teatru, występujący, wystawiany w teatrze, mieszczący się, pracujący w teatrze, dla teatru; sceniczny» Problematyka teatralna. Krytyk, recenzent,… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»